به همت پژوهشکده فقه و حقوق و اداره نشر پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی کتاب «ضمانت از دین آینده» منتشر شد.
این کتاب در راستای مسائل فقهی و حقوقی در ۳۳۶ صفحه توسط حجت الاسلام والمسلمین دکتر محمد صالحی مازندرانی استاد گروه حقوق خصوصی دانشگاه قم نگارش شده و در پشت جلد این کتاب آمده است:
به موجب ماده ۶۹۱ ق.م “ضمان دینی که هنوز سبب آن ایجاد نشده است باطل است”.حقوقدانان به تبعیت از فقیهان در تفسیر آن به تکاپو افتادند و محتاطانه سعی کردند به تبعیت از برخی فقیهان واژه سبب را در غیر از معنای حقیقیاش،یعنی مقتضی،حمل کنند تا سنت متعارف هماهنگ با مقررات قانونی گردد.
ولی از آنجایی که این اختلاف در فقه حل نشده ، مفاد قانون مدنی در هالهای از ابهام است،و نصوص شرعى هم ساکت است. در پژوهش حاضر در صدد پاسخگویی به این سوال هستیم: ضمانت از دین آینده (محتمل) در فقه و حقوق اسلامی از چه وضعیت حقوقی برخوردار است؟ برای تحقق عقد ضمان، آیا وجود فعلی مضمونبه، ضروری است یا وجود شانی و اقتضایی آن کفایت می کند؟ مهمترین دلائل طرفداران بطلان ضمانت از دین آینده کدام است و صحت ضمانت از دین آینده بر چه مبانی فقهی –حقوقی قابلیت توجیه دارد؟
