به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پژوهشکده اسلام تمدنی، مقاله «حکمرانی علوی در سنجه عدالت» نوشته سیدعلیرضا واسعی، دانشیار گروه هنر و تمدن اسلامی پژوهشکده اسلام تمدنی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، در شماره ۱۹ دوفصلنامه علمی-ترویجی «سیره‌پژوهی اهل‌بیت(ع)» منتشر شد.
این پژوهش در تلاش است یکی از پرسش‌های بنیادین تاریخ اسلام را با رویکردی تحلیلی پاسخ دهد: چگونه عدالت‌محوری در حکمرانی امام علی(ع) همزمان عامل جذب مردم و زمینه‌ساز بروز چالش‌های اجتماعی شد؟
عدالت؛ محور بی‌بدیل در حکمرانی علوی
واسعی در این مقاله، با تأکید بر تقدم عدالت بر منفعت و مصلحت، نشان می‌دهد که در اندیشه سیاسی امام علی(ع)، عدالت نه یک مصلحت مقطعی، بلکه بنیان قوام ملت و شرط پایداری جامعه اسلامی بود.
پایبندی امام به این اصل اساسی، در عین جذب همراهان در ابتدا، به تدریج با ناسازگاری برخی خواص مواجه شد و زمینه‌های بحران‌های سیاسی پس از آن را رقم زد.
الگویی الهام‌بخش برای حکمرانی امروز
این مقاله، ضمن بازخوانی ابعاد مغفول‌مانده حکمرانی علوی، الگویی بدیع برای طراحی نظام‌های حکمرانی معاصر ارائه می‌کند؛ الگویی که تعامل حاکمان با مردم را بر بنیاد عدالت و نه بر ملاحظات قدرت‌محورانه تعریف می‌کند.
واسعی با تحلیل دقیق این تجربه تاریخی، بر ضرورت بازنگری در مبانی حکمرانی امروز تأکید می‌کند و پیشنهاد می‌دهد که عدالت، همچون دوران علوی، باید معیار اصلی سیاست‌گذاری و اعمال قدرت قرار گیرد.
