یکی از کسانی که در قضیه کربلا عاقبت به‌خیر شد، حر بن یزید ریاحی بود که با شهادت در راه امام حسین(ع) به سعادت اخروی دست پیدا کرد، اما آنچه که در قصه او می‌تواند برای ما درس و الگو باشد عوامل عاقبت به‌خیری آن آزادمرد است.

خویشتن‌داری و گذشت در برخورد‌های اجتماعی، از ویژگی‌های اهل تقواست و در آیات قرآن و سیره اهل بیت(ع) شاهد تأکید بر این ویژگی اخلاقی و اجتماعی هستیم، همان‌طور که امام حسین(ع) فرمودند: با گذشت‌ترین مردم کسی است که در زمان قدرت داشتن گذشت کند و خود آن حضرت نیز از خطای حر گذشتند.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: هرگاه اعمال، رفتار و باورهای ما در راستای همبستگی اجتماعی و واجد سه بعد اعتقادی، قلبی و ظاهری باشد، می‌توان گفت که حقیقت دین را دریافته‌ایم و عامل به آموزه‌های آن هستیم.

توبه از سوی بنده، بازگشت از معصیت، خطا و پشیمانی از آن است و از جانب خدا، پذیرفتن توبه است. اصلاح و ایمان از شرایط قبولی توبه است که به‌ترتیب در آیه ۱۶۰ سوره بقره، آیه ۸۹ سوره آل‌ عمران، آیه ۱۶ و ۱۴۲ سوره نساء و آیه ۳۹ سوره مائده و آیه ۱۵۳ و ۶۰ سوره مریم و آیه ۸۲ سوره طه به این دو مورد اشاره شده است.

اگر با این وضعیت حجاب تصمیمات جدی از سوی متصدیان اصلی صورت نگیرد طولی نخواهد کشید که فرهنگ برهنگی و بی بند و باری تمام فضای جامعه را فرا خواهد گرفت و در این راستا نیازمند راهکارهایی برای تقویت عفاف و حجاب هستیم.

هر کسی که می‌خواهد در کاروان حسینیان باشد باید شعارش اصلاح امت رسول‌الله(ص) باشد و با توجه به ابزارهایی همچون رسانه‌ها و فضای مجازی که امروز در اختیار داریم، این امر نمی‌تواند در یک محدوده جغرافیایی اندکی خلاصه شود.

امام موسی صدر در نگاه تمدنی به واقعه عاشورا، سه نکته را مطرح می‌کند؛ . یکی اینکه تمام معادلات با شهادت رنگ می‌بازد، حقیقتِ دوم عاشورا تسلیم‌ناپذیری است و سوم اینکه پیروان امام حسین(ع) همواره برای گفت‌وگو و صلح و ساختن میهن آمادگی دارند.

یکی از تعاریفی که امام موسی صدر برای تجسم حسینی بودن به آن اشاره می‌کند، فداکاری است. امام حسین(ع) با جان خود به مبارزه با کسانی پرداخت که دین را تحریف کردند، نظامی ستمگرانه را شکل داده و به مردم ستم می‌کردند و متأسفانه این اتفاقات به نام دین هم رخ می‌داد.

اگر وضعیت امروز خود را با مقیاس عاشورا بسنجیم، باید دید، چقدر حاضریم برای حرکت در راه خدا، همان راه امام حسین، اصحاب و ابالفضل العباس(ع) را بپیماییم و استقامت بورزیم و تا چه حد در برابر وسوسه‌های نظام سلطه و لشگریانش، تاب‌آوری داریم.

وقتی در برابر خدای متعال قرار می‌گیریم، خود را بدهکار خدا می‌دانیم یا طلبکار از خدا؟ به نظر می‌رسد که مطالعه راه و روش و سبک و منش امام حسین (ع)، به ما آموزش می‌دهد که خود را بدهکار خدا بدانیم نه طلبکار.

این سخن امام موسی صدر نکته بسیار قابل تأملی است که هرکسی حقوق انسان را پایمال کند را می‌توانیم ستمگر بدانیم و باید دست از این رفتار خود بردارد.

اگر به کشورهایی که زیر بار سلطه آمریکا رفتند نگاه کنیم، معلوم می‌شود که آیا آنها عزیز شدند و به عزت رسیدند، یا خیر؟ مستکبران حتی به دوستان خود هم رحم نمی‌کنند. آنها جز ذلت چیز دیگری برای کشورهای دیگر نمی‌پسندند و به محض اینکه کشوری بخواهد، حرکتی توأم با استقلال داشته باشد، در برابرش واکنش‌های تند و افراطی نشان می‌دهند.

امام موسی صدر تلاش می‌کنند با صحبت درباره فداکاری امام حسین(ع) و یادآوری واقعه عاشورا، ما به گونه‌ای عمل کنیم که این آموزه‌ها در جان مان رسوخ کند و دچار تحول باطنی شویم و مناسبات اجتماعی ما هم دچار تحول شود.

تاریخ همزمان با ثبت و ضبط وقایع جانسوز کربلا، مصادیق متعددی از حیا و عفاف مردان و زنان عاشورایی را نیز نقل کرده است که در این یادداشت برخی از این مصادیق را مرور می‌کنیم، چراکه واقعه کربلا، تنها درس گریه و عزاداری نیست بلکه باید از آن درس عفت و حجاب بگیریم.

از شگفتی‌های روزگار ما این است که افرادی با سوءاستفاده از ماجرای عاشورا، در کنار یزیدیان زمان می‌ایستند و ولی خدا را مورد عتاب و خطاب قرار می‌دهند. خطابه می‌خوانند، سخنرانی می‌کنند، یادداشت می‌نویسند، منبر می‌‌روند، برای امام حسین(ع) نوحه می‌خوانند، اما در جهت خلاف آرمان‌های ایشان حرکت می‌کنند.

وقتی در برابر خدای متعال قرار می‌گیریم، خود را بدهکار خدا می‌دانیم یا طلبکار از خدا؟ به نظر می‌رسد که مطالعه راه و روش و سبک و منش امام حسین (ع)، به ما آموزش می‌دهد که خود را بدهکار خدا بدانیم نه طلبکار.

اگر به کشورهایی که زیر بار سلطه آمریکا رفتند نگاه کنیم، معلوم می‌شود که آیا آنها عزیز شدند و به عزت رسیدند، یا خیر؟ مستکبران حتی به دوستان خود هم رحم نمی‌کنند. آنها جز ذلت چیز دیگری برای کشورهای دیگر نمی‌پسندند و به محض اینکه کشوری بخواهد، حرکتی توأم با استقلال داشته باشد، در برابرش واکنش‌های تند و افراطی نشان می‌دهند.

اید با معیار عاشورا بررسی کنیم سبک زندگی که انتخاب کرده‌ایم، ما را به کدام اردوگاه نزدیک می‌کند؟ به اردوگاه حق یا اردوگاه باطل؟ اردوگاه الله یا اردوگاه ابلیس؟ اردوگاه حق و حقیقت و اسلام ناب یا اردوگاه نظام سلطه و استکبار جهانی؟

میزان آن است که ببینیم شیطان از فعالیت و عزاداری ما خوشحال می‌شود یا ناراحت؟ طاغوت‌ها از فعالیت ما خوشحال می‌شوند یا ناراحت؟ شبکه‌های رسانه‌ای نظام استکبار از برنامه‌های ما خوشحال می‌شوند یا ناراحت؟ پس عاشورا را میزان قرار دهیم.